Ne deseler haklılar, haklılar bu çocuklar, Onlara verdiğimiz dünya kan revan olmuş Mecbur içeceksiniz bu şurubu çocuklar Ateşi tutan eller başa pehlivan olmuş
Annenin gözlerine bakan gözleri mahmur, Yüzünde, babasından sıçrayan kanlı çamur, Bin parçaya bölünür taşa çarpınca yağmur, Acı damlamış suyun tadı bir yavan olmuş
Mevsimler kan kırmızı, her safında yol belli… Gelecek aptal akil insafında, yol belli… Dünya döner güneşin etrafında, yol belli… Zamanı koşturmaya akrep yelkovan olmuş.
Korkudan üşüdükçe titrer yürekler kışın, Altında kalanlar var yıkılan her barışın, Çocuklar cezasını çekiyorken yanlışın, Anneler kör kurşuna karşı paravan olmuş.
Savaşın çocukları barışa yasaklılar, Tetiği çektirenler görünmüyor, saklılar. Coşari der haklılar, bu çocuklar haklılar, İnsanlar insan değil yırtıcı hayvan olmuş.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SAVAŞIN ÇOCUKLARI şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
SAVAŞIN ÇOCUKLARI şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.