KADER UTANSIN
Yarıda kaldı murat alamadım
Açtım yüreği, girmeyen utansın. Dünyada yare bir gün doyamadım Gurbete gidip, dönmeyen utansın. Yıllarım hasret yalnızlıkla geçti Özlem tohumu yüreğime düştü İçime hüzün ve korkular çöktü Beni ağlatan kaderim utansın. İşledim nakış nakış sevdamızı El alem duydu, büyük aşkımızı Allah ayrılık yazmış yazımızı Aşkı görmeyen, gözlerin utansın. Tek çiçek açtı gönlümün baharı Acı bir kelam etmedi dilleri Sabır etmekmiş böyleymiş kaderi Gözü ağlatan, kaderim utansın. Sevdamıza hiç yalanlar katmadım Dev gibi aşkı yürekte sakladım Bir başkasına asla hiç bakmadım Baktı diyen o dillerin utansın. El ele tutup yan yana oturduk Her zaman senle çok mu çok mutluyduk Hasreti artık, yüreğe yatırdık Ayrılık adı takanlar utansın. Şükrani der; Hakka açtım elimi Dualar sardı yüreği dilimi Rabb’a emanet ettim canımı Bizi gurbete atanlar utansın. Şükran Güneri Arslanbay 15(03/2015(ayrılık günü) |