SEN BİLMEZSİN...
Gönlümdeki depremlerin şiddeti
blmem kaç ritlermiş boşver güzelim geç bunları Yürek sevince, titrermiş sen kaç kez geçtin hüzün tünellerinden korkuyla kaç kez diktin gözlerini yalnızlıklar uçurumuna bir rüzgâr esmesinde bir fırtınada kendinden geçip kaç kez ağladın gözyaşlarını içine akıtıp ah güzelim ah sen bilmezsin hüzzam şarkıların kalbimde açtığı çukurları sevgi denen o güzel sözcüğün dilimde sabun gibi kayıp ellerimi kesen hasret bıçağının günde kaç kez yüreğime saplandığını bilemezsin asla ben yaşadım hepsini nefesimin son gramına kadar sen bilmezsin şu içimde kaçıncı kezdir yıkılan dağları sen var şarkılarını söyle pür neşe, zevkten dört köşe yeter bana yaşlı bir çınarın vefâlı gölgesi sen bilmezsin her damla gözyaşımın kutsal bir sevdanın onuru olduğunu gökyüzüyle konuşurdum her gece her gece sabahlardı acıların dostluğuyla sen bilmezsin nasıl kıvrandığımı dört duvar arasında çaresiz volta attığımı bu kaçıncı kez yakışım gemileri bu kaçıncı kez atışım köprüleri hayat denen o çılgın senfoni sensizliğe akan içli ezgilerdir sen bilmezsin arkadaş yıldızlarla neler paylaştığımı geceleri ben işte böyle meçhul bir Dünya’dan geliyorum selam olsun yüreğimin cesur askerlerine helal olsun gözbebeklerimin onurlu gözyaşlarına çiçekler açsa da olur açmasa da artık öksüz sevgi sokağına taşındım bugün sen bilmezsin güzelim yalancı şakşakçıların iğrenç tezahüratlarını sen bilmezsin, o bilmez, onlar da bilmez yoksa adam gibi bir yüreğin günlük güneşlik bir günde kuşlar da günaydın demek için pencerene gelmez sen bilmezsin,güzelim bilmez... Oktay ZERRİN-Bafra 15-03-2015-04.19 |
Şiir gününüz kutlu olsun .
selam ve saygılarla .