Aşk-ı Mevsim'im ('Karabulutlarım')
Saldım ruhumu nehirlere,
Boşa süzülüyor artık nergisler, Cennetin beyaz kuşları gidiyor, Özgürlük,bana yağmur getiriyor.. Bir kaç akasya koptu benden, Çimlere serilmiş yatıyor.. Kafa dinliyor derinden, Güneş neden üzgün batıyor ? Sarıldığım bir son’bahar’, Çıtırdayan ince yaprakları, Bana gözüken bir inziva, Belki de bir ilk’bahar’ var. İçim hep ağustos ayı... Sevmek yaz mevsimi falan mı ? Bugün kara kış olmakta varmış, Yağmurlar kalbe sağnak yağarmış.. Bulutlar heryerimi kapatmış, Sırılsıklam,dar yollarda kalmış, Gönlüm,hakkına yol almış... Ey bre...nedir bu çırpınış ? Kırılmış ilkbahar yapraklarım, Kalbimin ucunda yollarım.. Ağzımın ucunda... Dönsün geriye, sonsuz kara bulutlarım... |