Koca Çınar Yaprağıyım
Sonbaharda sabah saat dörtte
Kuzey rüzgarlarında savrulup düşen Koca çınar yaprağıyım Düşerim tepe takla baş aşağı Dallar tutamaz beni Tomurcuk idim filizlendim,açıldım Kuşlara yuva,yollara gölge oldum Şimdi sararıp soldum İnan artık yoruldum Hayatım bitti,düşüyorum Daldan dala çarparak Ömrümce üşümedim Oysa şimdi üşüyor gibiyim Galiba üşüyorum Ölümün soğukluğu yüreğimde Acısı içimdeyken sevdanın Şimdi son nefesimdeyim Canıma değen ilk yağmur tanesi Ölümü hatırlatıyor bana Oysa daha dün Daha demincek Can veriyordu bedenime Toprak annemin elleriyle,hayat oluyordu bana Sonbaharda sabah saat dörtte Kuzey rüzgarlarında savrulup düşen Koca çınar yaprağıyım Düşerim tepe takla, baş aşağı Dallar tutamaz beni Aşıklara şahit olan bedenimle Ebediyete yol alıyorum Ve toprakla bütünleşiyorum Sabahın soğuk,titrek,ölüm kokan ellerinde Can veriyorum! Aydın Kizir |