Birbirimizi anlasak.
Sana anlattığımdan daha fazlasını yaşadım
Sana beni anlatırken özet geçtim, Kendimi özet geçtim oysa, Özet geçilecek bir hayat yaşamadım, Yaşarken özet geçemedim, yavaş yavaş yaşadım Kısa cümlelere sığamayacak büyüklükte bir hayat Kim bilir daha neler yaşayacağım, Bu satırları senin karşımda olduğun hissiyle yazıyorum. Fiziksel anlamda yanımda olmadığın zamanlarda, Kalben benimlesin, sen olmadığın zamanlarda Seninle kağıt üstünde konuşuyorum, yeterli olmuyor Haberin olmadan, duymadan çok şeyler anlattım Kimi zaman yazarak, kimi zaman da susarak Gözleri doluyor insanın da ağlayamıyor Arkadaşım ağlayamayan insan duygusuzdur demişti. İlk başta doğru bulmuştum bu sözü Ancak sonradan sonraya düşününce Hissedince öyle olmadığını anladım, olmuyor Ağlayamıyorsun, her şeye rağmen güçlü görünmek Bitirdi beni, çok yıprattı Neden böyle bir şey yapar ki insan? Çünkü insan korkar korkmak insanın doğasında vardır, Korktuğu için güçlü görünmek ister insan. Neyden korkar biliyor musun? Zayıf görünmekten, hâlbuki insanlar birbirini anlasa, Gerçekten anlasa, zayıf görünmekten korkmayız Zayıf görünme korkusuyla güçlü görünmeye çalışıyoruz Kendimizi yıpratıyoruz, dışımızdan ağlamak yerine, İçimizi kan ağlatıyoruz, bu da çok acı veriyor insana Ne olurdu sanki biraz olsun insanlar birbirini anlasa, Anlayabilse? Sami Arlan.. |