KADER MAHKUMU
Bende bir insanım belirtmek isterim.
Adam yerine koymamanızdır tek derdim. Bendeki gönül,bende sevdim, Asla bilinmedim,neden sevilmedim… Çok ağladım,isyan ettim her gece, Hasret kaldım artık bir gülücüğe, Ne işkenceler,ne dertler çektim bir söze, Bende insanım dedim atıldım hücreye… Hayatım sürgünlerde geçti,yıprandım. Bu kadarı da yeter artık,usandım. Herkesin gözündebir yabancıyım. Ölüm dar ağacında suçsuz kurbanım… Çekiliyorum bu hayattan,gidiyorum. Mazide öksüz hatıralar bırakıyorum. Kader mahkumuyum ne fayda, Namertlikten,bu şehirden kaçıyorum… |