0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1350
Okunma
Giderken kan kusup veremler olup
Yokluğunda can verip öleydim gerek
Aklını yitiren bir mecnun misal
Kendi halime bile güleydim gerek
.
Şimdi sen nerdesin ben ise nerde
Gözlerim görmüyor inmişler perde
Beni yaşar iken salan bu derde
Feleğin defterin düreydim gerek
.
Velhasıl mecnuni bu sevda beni
Çöllere salıpta pişirdi teni
Yaralı bir leyli eyledi seni
Bunları göreydim bileydim gerek
.
Kan ağlar bulutlar isyanda sözüm
Kör olmuş görmüyor kimseyi gözüm
Çile tarlasından dert toplar özüm
Ektiğim gül idi dereydim gerek
.
Gerekki sevdanın çektiği çile
Gün gelir dönüşür elbette güle
Dünyada olmasa ahrette bile
Sevdamın yüzünü göreydim gerek
KÜRŞAT TAŞDEMİR
5.0
100% (1)
