DÜŞTEN GERÇEĞE
Resim mi bulanık,
Resimdeki karanfillermi, solgun Sessizliği tercih eden Bir düş görüyorum belki de Ritimleri durgun, yapraklar Hizalı asker misali, başaklar Esir düştüğüm yalnızlığa... Ayak uydurulacak sanki bütün konuşmalarım tutsak, Şiir’lerim idamlık Kendi içimde yaşadığım Kocaman bir hapistir, yalnızlık Hiçbir penceresi olmayan. Tek görüşçü hayallerdir, Gözle görülüp elle tutulmayan Felek: Pek yoğun çalışır, bizim buralarda Her köşe başında bir çocuk Ve yitik sorular bekler Bütün bir yaşam ziyandır... Hiçe gömülmek ister, özlemler Yataksız, yorgansız üstü açık yatarım Bu kaldırım, taşlarında |
Yüreğinize ve kaleminize sağlık efendim.
Selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum.