SAATLERDE ÖZLEDİM SENİ...
Seni saatlerde özledim,
Seni saatlerde beklemeyi özledim, En çokta bir mahalle köşesinde, Yada seninle tanıştığımız okul yanında. Yani seni kolumdaki saat’te beklemeyi özledim. Seni deli gibi çarpan kalbin saattinde özledim, Yüreğimin götürdüğü bütün yerlerde özledim Umudumun tükendiği bütün sokaklarda beklemeyi özledim, Seni karşıma çıkacak bütün saatlerde özledim. Telefon rehberindeki o gizli isminde özledim, Yada yazdığım bütün mesajlarda özledim seni, Sesini telefon da beklerken baktığım saatlerde özledim. Sesini duyunca birkez daha özledim SENİİ... Boş, boş konuşmalarını özledim senin, Yada durup dururken bana laf atmalarını özledim. Seni gülerken görmeyi özledim, Yelkova’nın, Akrebe olan aşkını saatlerde gördüm, Ve yine ben seni özledim... Küçük çerçevelenmiş resmine bakarken özledim, Gözlerimi kapattığım’da rüyamda özledim seni. Leyla ile Mecnunun hayat hikayesini okurken özledim, Seni onların zamanın’da bile çok özledim... |