Yine hava karardı ..
Yazma vakti geldi.
Aldım elime kalemi yavaşça kağıtla buluşturdum..
Lakin kalem küşmüş artık satırlara..
Ne yüzü gülüyor nede bi çift güzel laf düşüyor dilinden..
Hep küfür hep bed-dua
Nedir bilmem ki derdi..
Ne noktayı bilir olmuş
Ne de virgülle cümleyi ayırır olmuş..
...
Hava karardı yine..
Yazma vakti geldi çattı..
Hava da çok güzel be ne şiir yazılır şimdi..
Hem rüzgarın hem soğuğun ve de gecenin karanlığı nasıl yansır satırlara..
Yazarken dudaklarım heceliyor yazdıklarımı..
Rüzgar alıp götürüyor fısıldamalarımı..
Ve hava çok soğuk yine..
Yazmak çok zorlaşıyor bu gece..
Kalemimden düşen her kelime aglatıyor hece hece..
ßen bu yüzden sevdim karanlığı..
Gizliyor mutsuz adamları
Ağlayışları..Hıçkırıkları..
Erkek adam ağlamazmış ya..
Erkek adam ağlar be..
Öyle bir ağlar ki ne kalem dayanır buna ne de mürekkep..;
..
Hava karardı yine..
Lakin yazmak gelmiyor içimden..
Keşke susarak anlatabilsem size yazarak anlatamadıklarımı..
Çatkapı gelir mi mutluluk..
Öpse geçer mi peki içimdeki burukluk..
Ya gençliğim..
Tutsa elimden durur mu zaman en güzel çağımda..
Peki ya sevse olur muyum bende mutlu..
Ne öpsün beni ne tutsun ellerimden nede sevsin..
Gelsin sadece otursun karşımda..
Gözlerine bakayım..
Sonra yazayım..
Hiç konuşmadan hep susayım..
Sonra sabah olsun..
Günaydın en güzel rüyam..
Günaydın en zifri karanlığım..
Günaydın..