AĞLAMASAN
AĞLAMASAN
Ne zorun artardı, ne zalim sızım Ümidim olurdun dün ağlamasan Bi yılda bir gündü ayım yıldızım Ne vardı o gece kan ağlamasan Dünyanın her şeyi, parayla biter İş böyle değilse, nedi bu kan ter Boz geven bezekli çöl bile yeter Bar elden gittiği gün ağlamasan Düşmeyiver dostun bile aramaz Kırılan kuş dalda yuva kuramaz Durmadan el salla, işe yaramaz Bir kere ah edip, bin ağlamasan Fırsat ele geçti gül kenar, kenar Bir gün bir od alır, ciğerin yanar Bilmeyen kolayda bilenler kınar Mezara vardığın an ağlamasan Şerifoğlu buğday eker biçerdim Bitmeyince şansa kızar içerdim Belki de ölümle dalga geçerdim Üstüme abanıp sen ağlamasan Ali Eliş |