UMMANA DOĞRUAklım ermedi ne doğru ne eğri. Bir meşale yaktım ummana doğru. Bana yakışmazdı masumun seyri. Sözlerimi çaktım, ummana doğru. Ya çok akıllıyım ya zır deliyim. Bazılarına göre süper veliyim. Sessiz çoğunluğun duygu seliyim. Damla damla aktım, ummana doğru. Herkes her işin çok iyi farkında! Sigara dostudur, içer cirkinde. Üstünlük arayan vardır, ırkında. Garip garip baktım, ummana doğru. Duyuyor kulaklar, rolü sağırdır. Görülen gözleri yorar, ağırdır. Mahşerde hesaplar bizi bağırdır. Yalnız yola çıktım, ummana doğru. İnsanların yüzü kömür karası! Zenginlik gelince açık arası! Fakirliğin vardır er geç sırası. Engelleri yıktım, ummana doğru. Okyanusa daldım su içemedim. Millet sevdasından hiç geçemedim. Kim dosttur, kim düşman bir seçemedim. Dişlerimi sıktım, ummana doğru. Dursunî’de aciz sıradan bir kul. Sözlerinde ara, nasihati bul. Kolsuz takıp serde, avrat kalır dul. Kötüleri taktım, ummana doğru. Dursun Yeşil - 2008 |