Nerdesin...
Sen gittin ya zannetme nefes alırım
Güneşle ağlar, ayla sabahlarım Dili olsa neler söylerdi meleklerim Kapanan gözlerim, çatlayan dudaklarım Sessizlik ölüm, her anım İstemem bu canı artık allahım Onun teniyle bir kez daha olmadan Titremeden, var olduğumu anlamadan Bir şeyler götürebilmek ondan, Bir tutam saç, bir çekimlik nefes Kulaklarımdan gitmeyen o ses, Belki şimdi belki asla, olsun beklerim Bir ömrümü bir geceye veririm. Ya benim aşkım ölümlü ise ! Koşarak ona giderim kokusu yeter bir kere Vay kaderim, kırkında ölümü isterim. Dünya bana alın yazmış, der gülerim Onsuz ne nefes nede aşk dilerim, Sensizliği neyleyeyim Nerdesin buğday tenlim, Gözlerinde cenneti Dudaklarında cehennemi Teninde kaybettiğim, benliğimi... Nerdesin! |