Yıllar sonra hanemize girince,
Sol kaburgamın gerisi sızladı.
Viran olmuş duvarları görünce,
Kasıklarımın berisi sızladı.

Açtım kapımızı duvara baktım,
İkibinaltı yılı, durmuş takvim,
Daldım maziye bir cigara yaktım,
Burnum seğirdi, derisi sızladı.

Bu tarihte yıkıldı direğimiz,
Baba diyerek yandı yüreğimiz,
Yaşla doldu gözlerim yandı geniz,
Göz akım puslu, karası sızladı.

Bahçede gözüm yeşillik görmedi,
Küsmüş dut ağacı selam vermedi,
Aktı pınarım sözünde durmadı,
Çatıldı kaşım, arası sızladı.

Hani duvarda asılı tüfeğim,
Ya nerde havlayan ala köpeğim,
Avluda durdu iki diz kapağım,
Biri ağrıdı, birisi sızladı.

Onca aileden hani ya kim var,
Şu koca yer Fatih’e olmadı yar,
Demek kaderimiz buymuş oy havar,
Dedim de, yürek yarası sızladı.

Fatih Coşgun 16.09.2014