İnsafsız!..

Dost canlısı ruhum çile çekti,
İyi-kötü ayırmadan sarıldım,
Dostça gülüşüme balta vuruldu,
Dosta kızamam, feleğe darıldım…


Eğlemiyor artık buralar beni,
Önüne gelen, yaram deşeler,
Bağrımı saran dikenleri kovar,
Gece meyhane, gecelerde şişeler…


Bölük bölük iner, can sıkıntısı,
Toprağa eksem, açmayan çiçek,
En kızgın alevler içinde gönlüm,
Ne vakit soğuyup, acı dinecek…


Hem yetim-öksüz kaldım, yetmedi,
Göğsümde de vuruldum, avcı insafsız,
Buruştum, çiğnenmiş bahçe çimi gibi,
Beni yakan kim ise, sinsi, insafsız…


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

23.02.2015