Ne yüce şeydir şu yaşamak
Övdürür kendini utanmadan
Hem akşam olsa derim ben
Sonra uzansam bir güneşi dilerim,sarı
Aynı hikaye okunacak olsa şayet
Doğrusu ne güzel seydir o diye baslar yine
Çekirdek varsa yenir , kapı ardına da yazılır sevilen kızın adı
Bilirsin bırakamayız bu cigarayı yavaşça üfanır küçük öğlenimiz
Sandalyemiz.peynirimiz,çayımız yavaşça.
Ve gökler, gürleyip yerine cekilmiş gökler
Sahi ulaşıyor mu bir yere diye sorar mansur gitmeden.
Ey coktan beri anılmamış olanlardan doğan ürkü ,dibe ve derine daha .
Cunku elin şimdi öyle uzak kalıyor ki herşeyden,ne varsa kalsın unut diye yazıyor bİzi de
Ne vakit düğün ne vakit bayram hepsi, hepsini bildin zaten
Vefat haberlerine duyulan öfkeyi tanrı adına amin dıyerek, evet.
Sen;belli etme sakın
Çıkalım ve kafesimiz paklansın artık.