Bir hayalle başladım ilk
Yahut bir heves zannetmiştim
Zaman ilerledikçe hatalara düştüm
Düştük ya bir kere eksik
olmadı artık lafların devamı

Gecelerde uyumadım ki bazen
İlginin âlæsını gösterdim
Ne fayda be dost
Yırtık pasaklı bir ayakkabıydım
Aşağılandıkça aşağılandım


Yeri geldim rüzgar gibi estim
Fakat gönül almada fırtınaydım
Bazen tutamadım kendimi
Dışa vuramadıklarım vardı onları kara kaplı deftere yazdım okumamak üzere.....

Yeri geldi bir yudum suyum
Umut ettiğim sevipte kıyamadığım kıymetlim.
Gerçekten ne güzelmiş seni uzaktan sevmek.
Kimi zaman acımasız bir duygu senin hayalinle yaşamak

Neyse yazdırdın gene bu satırları
Beni hatırlar misin artık bilemem
Uzatmıyorum artık
Ben her gün kapınıza gelipte
Tokalarını alıp alıp saklayan hayalprest delikanli.....