BEN SENİ BEKLERİM DENİZİNDE KADINIMSeni ben gözlerinden sevdim Günlerce kadınım Rüzgarına sığındım sevginin saatlerce Denize benzeyen gözlerini içtim dakikalarca Islak akşamları gördüm bazen Hiç umursamadım şanssızlığımı Uzak denizlerinde yıkandım gizlice Bir tutam gülsün yüreğimde Mutluluğu aradım seninle Gün ışığı yakar tenini Yine emzirir deniz kumsalını Gözler buluşur kırılgan kumlarda Sahil emrimizde nasıl olsa Kedi gibi olursun bazen Nemli kumlara yazarız hayallerimizi Destansı güzelliğin kadınım Saçların güneşten de sarı Mavi denizin gözleri sende Kırılgan sevdalar dolanır sandalların zulasında Martıların dansı susmayan sesler arasında Günün ilk arzuları her zaman güzel Gözlerim kırpılır ufkunda seni ararken Gel artık geleceksen Kırılmış dalganın kollarındayım kadınım Sal kendini denize ip gibi Sunulan acıları gör hayatımızda Çoktan vardır beyaz köpükler Aslında sen mutlusun artık Huzura kavuşmak tek arzun Sisli akşamlarında dinlenirsin Kimsesiz bir adam görürsün uzaklarda Bakışın sulanır kırışmış gözlerinde Uyur ay ışığında sevdalar Umursamaz esen denizleri bilirsin Uzun dalgalar geçer Kalkan olur sevdamız kayalıklarda Mutlusun sen artık Büyüsün o sevdalar derin denizinde Yıldızların gölgesi vurur kumsalına Bir ışık ki deniz feneri gibi gözlerin Sen meltem rüzgarlarında dinlenirken Ben seni beklerim denizinde kadınım Behçet Bük 719/23.2.2015 |