vur beni...
arzın ağırlığında dertlerim
unutmuşum dünümü geleceğimin düşlerinde yarını arşınlamaya takadim kalmadı bir oyana, bir bu yana bakarken gözlerimde derin sisler kümesi göremiyorum seni ötelerde kan kusarım sensizliklerde ağıtlar yakarım peşi sıra koskoca yeditepede milyonlar sokaklarda öbek öbek martılar çığlık çığlığa ve sen kayiplardasin o sehirde!... kime sorsam seni oralarda karalar bağladım ben buralarda bir selamına, sesine, bakışına gül yüzünde açan güllere hasretim kahır yüklenmiş sinemde ne olur derin yaralar açtırtma sis pereleri dağılsın tepelerden uzattığım ellerime tutunda gel umut ışığım ol aydınlansın yarınlarım seninle! eğer ela gözlerin, görmüyorsa yanan şu yüreği öyleyse vur beni!.. böyle yaşamaktansa hayatı uzanamıyacaksa ellerim sana buz dikeçleri gibi donayım daha iyi... gün be gün eriyeyim su olup akayım Okyanusa sen diye... |