vurgun yedim
kimi sevip güven diysem hep vurgun yedim
karardı tüm benliğiyle seven kalbim ağlara takılan ,zıpkın yiyen balık misali hep yıkıldım,ağladım,kahpe dünyadan vurgun yedim dostluğa sevgiye barışa yıllarca uğraş verdim kötülük bilmez hep sevgi derdim bu yalan dünyaya ben niye geldim karardı dünyam aydınlıktan vurgun yedim düzen tutmaz olmuş geminin rotası şeytanlıktan başka bir şeye çalışmaz kafası ölmezde iyi olursa hüseyin imin yarası dost bildiklerimden bile vurgun yedim ne varsa dost olmuştu dünyada kardeşlik,barış ve sevgi türküleri kulağımda inanacaktım olmasaydım rüyada, hayallerden rüyalardan bile vurgun yedim sivaslı 6.6.1992 cumartesi |