Ağlatır!..
Ağlatır!..
Bir beden, bir yürek, bir de bu beyin, Duramadım aşka soyundu kucaklar, Güzeli sevmemek kimin haddine ki, Sen açmış olsanda açılmasa kucaklar…. O hep oynasın, seninse yansın yürek, Bu yanık yürekle sen, aşkın kahrını çek, Adımların onun yolunu adımlar kene, Pembe düşler solar, yaşanır gerçek… Siz aşıklar beni bildiniz, yürek aynı, Ben farklı değilim, sizdir her dalım, Kendini sürür, direksiz, yelkensiz, Aşkın birkaç avuçluk gölünde salım… İçteki bu yalnızlık bürür her yanımı, Düşünürüm ki kimlerden ne farkım, Gün olur, gece olur sukutundayım, Aşkın önünde döner ömür çarkım… Bir garip aşığın nazıdır sanmayın, Kimim var ki kime nazım yapayım, Neşesiz, gamlı gezerim yer üstü, Yar ortadamı gezer bulup kapayım… Onmaz içimdeki yara balya balya, Dolanmış içime sökülmeyen çalı, Gölgemi boğar ruhum azaptadır, Hüznümle dolu gönlümün dalı… Ağlatır sinsice hançeri saplayıp, Bağrımda bir şarkı tutar ağlatır, Ne arar - sorar, ne yaranı sarar, Aşkı ile ağlatır, gamze ile ağlatır… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 17.02.2015 |