Na't-ı Şerif
Güneş tutsaktı gülüm, doğumuna ezelden
Seninle aydınlandı, karanlıklar tez elden Nuruyla nur yüzlü; nur damlatır nur sözlerin Cennetin yollarına bağlı ayak izlerin Buz bulanık dünyanın, güzide misafiri Rahmetinden nasiptâr; müslümanı, kafiri Mâsivâda bir gülsün, bir gülsün mâverâda Ne bahtiyardır seni gören gülüm rüyada Ah her reşhâda sen her rayihâda yine sen Senin için hazırdı ölmeye her hür beden Bu derûni sevdayla, ’Ensar-ı Muhacirin’ ’Bağlandı bir bir kutlu halkasına zincirin’ Nice sıkıntı, elem, sarmıştı dörtbir yanı Müşriklerin ezaları ah dondurmuştu kanı Kutlu dava cehdinle, atlatıldı her zorluk Gülüm ancak aşkınla, kazanılırdı kulluk Öksüzdü kelimeler, garipti sensiz kalem Damla damla nurunla, uyandı suskun âlem Buram buram şiirde; ’gülün terennümüdür’ Bu Asr-ı Saadet-te, çölün terennümüdür Yokluğun hicran dolu, ağlıyor gülüm zaman İnsanlığın içinde, sen en büyük kahraman Güneş tutsaktı gülüm, doğumuna ezelden Seninle aydınlandı, karanlıklar tez elden... Şubat/2015 Furkan Selçuk Soylu |