KahırŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hayatın cilveleri ve insanların nankörlüğü bu satırları kaleme aldırmıştı.
Kime dost dediysem, terk edip gitti,
Bu terk ediş benim canıma yetti, Kalmadı mecalim, ümidim bitti, Dost dediklerim hep yıkıp gittiler! Kimseye diyecek sözüm kalmadı, Tükendi takadım, özüm kalmadı, Ellere bakacak yüzüm kalmadı, Sevdiklerim beni yakıp gittiler! Ne hatır sordular, ne de derdimi, Felek dert üstüne derdi verdi mi? Sadık dostun hiç halini sordu mu? Halime şöyle bir bakıp gittiler! Dertli’ye bu durum çok zor geliyor, Dertler bir ok gibi sinem deliyor, Halimi görenler inan gülüyor, Üstüme bir çamur atıp gittiler! KONYA- 1988 Cafer AKSAY |