KIR GİTSİN GÖNÜL
Umut her baharda çiçekler açar
Davran yar gölgesini sar gitsin gönül Güneş hep doğudan taze nur saçar Gel hüzün kalemini kır gitsin gönül Balmı arar arılar açan çiçekte Yoksa sevdamıdır uçan heveste Barınmasın kuşlar altın kafeste Sevda çadırına var gitsin gönül Sürgünler yol bulur deler toprağı Tomurcuk ah çeker bekler açmayı Gül tebessüm eder yoklar havayı Kardeleni ara sor gitsin gönül Her lisanda vardır aşkın tanımı Bir manidar bakış yıkar adamı Akıl devre dışı izler vakayı Duyguları açığa ser gitsin gönül Yedi gün arayla cemre düşermiş Hava su toprağa bir bir değermiş Sonunda nevbahar koşar gelirmiş Kalpten kalbe köprü kur gitsin gönül Nisan yağmurunu bekle umutla Islanarak hisset hemde avuçla Gökkuşağı açar seyreyle hazla Dosta hoş bir selam ver gitsin gönül Hece hece büyür satıra sığmaz Mısra mısra akar masalsı olmaz Devadır her derde yarına solmaz Şiirle nadana vur gitsin gönül Turan UYSAL 13 Şubat 15 2015 Miesbach |