Ondört şubat
Yar yitirdim yürekte dinmez sızım
Anladın mı bu gönül neden naçar Yalnızlık, yalnızlık, yine yalnızlık Her akşam ruhumda bir yara açar Yüreğimde bir vefasız boşluğum Hep diyet ödedi bir an hoşluğun Bugüne has değil ki sarhoşluğum Zannetme bu deli boşuna içer Hep Nuran’ı bulur kışın gribi Fayda etmez turşu suyu şurubu Bir ben miyim şu alemin garibi Ondört şubat günüm de yalnız geçer |