Tezene tutmaz akorda gelmez
Kırılır tel gövdesi dağılır curanın
Yedi iklim yedi kıta dolandığın dağ taş
Nerde çadır çekip kazık çakıp yurt dediğin

Ora benim bura benim coşup gezer divane

At üstünde topuz kılıç koşanlar
Yer inletip yedi düvel korku salanlar
Çok devirler devirip devran satanlar
Kaç gün ömür sürdü ölümsüz can dediğin

Hele şöyle bir silkinde çıkıp meydana gelde
Ne cengaver boylu boyunca gömülü siperde

Bu dünya yediveren bahçe ekilip biçilir
Bir heveslik bir nefeslik durulup geçilir

Bin övünsen bir nefeslik cana kar değil
Arzı kuşatıp fethetsende tövbe kar değil
Gönül eşini bulmasa huri melek kar değil
Susuz boğulursun bir yudum su kar değil

Anka uçmaz kaf küle döner

Ele gel deli divane huysuz gönül ele gel
Erit karı kışı yayla çiçeklendi bizim ele gel
Coşmuş hakkın pınarları azgın sele gel
Bırak artık dünü günü dost bağına güle gel

Sarıl, barış paylaş helalleş meydana gel

Ahmet Coşkun