Bu Şehirde İşim Neydi

Bu şehirde işim neydi,
Bilmiyorum
Bezgin, bir hayatın karmaşasında
Yaşarken,
Meftun bir aşkın,kalıntılarını ararken,
Ezilen kalbim miydi,ben mi ,bilemedim

Kalbim yaralıyken,
Buldum kendimi burda
Kırık bir kalbin guftesinde yazdım,
Seni kalbime
Kader , bağladı bizi aşka

Eski şarkılar takıldı dilime
Taş plak günlerinden
Dolaştım dar sokaklarda
Arnavut kaldırımları da eskimişti
Benim gibi

Sahaflar çarşısına daldım
Dolaştım raflar arasında

Hayat veren bu şehirdeydim şimdi
Yıldızlar, öyle yakındı ki,bana
Elimle tutacak gibiydim, sanki
Kaldır başını bak gökyüzüne ,
Beni göreceksin diyordu
Yağmur sonrası
Toprak kokusunu duyacaksın

Sonra ilerledim
Uzaklardan gelen musiki sesini
Duyuyordum,
Bıraktım kendimi huzur veren sese
Zamanı unuttum,
Taş plak sesi beni
kendimden geçirtti

Kederime gem vurdum
İçimdeki hüzne meze yaptım
kadehleri yudumladım,
Seni anarak,
Belki de dert ortağı ararken buldum
Kendimi burda

Aşk beni benden etse de
Sığındığım gecelerde buldum kendimi
Kelimeler hüzne sarıldı
Sabahları kucakladı yalnızlığımla
Gençliğimden giden yıllardı,
Acı bıraktı saçlarıma
Ölümsüz aşkımı kalbime gömdüm

Nerede başladı,nerede bitti
Bilmiyorum
Hayalimi bıraktım umutlarıma
Demli bir çay gibi

Kalbime sordum,
Neden sevdi diye
Aşk acıydı,
Kader di onulmaz yaralar açtı
Sevmek buydu belki de ölümüne

Bilmiyorum.....


Çerkez Kızı
12.02.2015

İşte sevgi böyle bir şey, bazende buruk bitebiliyor.Demli bir çayın lezzetini tada tada son yudumuna kadar sonra özlem sonra hasret ve arayış, benim bu güzel şiire yorumum böyle şairemize başarılar diliyorum.Puanım tam.Yunusun diyarından selamlar.