Yalnızlığa Aşina Bir Tarafı VardıErkan İçine kapanık Temiz kalpli bir gençti Yalnızlığa aşina bir tarafı vardı Kendine göre yazdığı günlük sırlarıydı Okul döneminde rahat bırakmadılar, ruhunu yordular Hak ve adalet adına mücadele etmeliyiz diye onu kandırdılar Erkan Hangi sualden tutunsa Nefesler anlamak için çırpınsa Çevresi ve arkadaş grubu baskın geliyordu Felekten gün çalalım diye ıssız yerlere götürüyorlardı Zulalarında ne varsa ortaya çıkartıyor ve haykırıyorlardı Erkan yanlarında olan kızların durumuna şaşırıp kalıyordu Her biri Erkeklerden daha gönüllü Olaylara hazır, hınç ve kin kusuyorlardı O kadar rahatlardı ki erkeklerden farksızlaşmışlardı Ustura, falçata ve tapanca konusunda hayretim artıyordu İçimde derin bir endişe ve korku taşıyordum, ama gizliyordum Bazen sigara, çoğu zaman ot ve hap aldıkları anda coşuyorlardı Melek Aslında çok iyi bir kızdı Fakat asabiyet ve hınç içinde olması acıydı Ailesi ve özellikle babasının çok kötü davranışları vardı Annesi biçare olara temizliğe giden, gece geç saatlerde gelen Kocam diye sahiplendiği adamın içki ve haclığını veren vicdandı Derdi gamıyla ömrünü tüketmiş, sabırla erimiş zavallı bir kişiydi Kızı Melek Çocuk yaşta evden kaçmış En çok üzüldüğü annesi ve küçük kardeşiymiş Sokak arkadaşlığı ve kimsesizler durağında içini dökmüş Ağlayarak ve içinin yangınlığını, çaresizliğini yeniden yaşamış Erkan bu hazin hikâyeyi dinleyince fevkalade içlendi ve sahiplendi Melek ve böyle çaresiz kalmış canlar için canım feda olsun diye söylendi Mustafa Cilasun |