Pek muhterem hanımefendi;Bilge Ve basiretiniz konusunda Lütfen şaşkınlığımı bağışlayınız, Cehaletime veriniz Huzurda edep ve edebiyattan Söz etmek elbette ki değil haddim Sual etmeyi beceremezken, Sabrı ve hayâyı ihmal eden Bir zavallı düşünün Toplum Ve birey zaviyesinden Nazar etmeye alıştığımız için Bilinçaltı sıkıntılıydı Yıllara sâri bir örf ve ananeden Ziyade sosyal şartlar büyük farktı Kadın ve nisa ilim, irfandan Pek haz etmeyen canlar Olarak dışlanırlardı Her ne Hikmetse bizler yanıldık Her muhatapta bir şeyler aradık, Önyargılarla baktık Bir insan ve doğal hakkı olduğunu, Fikir ve düşüncelerini almadık Sadece anne, hizmetkâr, Eş, yardımcı, yol arkadaşı Olarak bir hak tanıdık Siz ve sizin Gibi bilge hanımlar Neslin ve cemiyetin en fazla Muhtaç olduğu hakikatlerdir İnsanı insan yapan, Kemaliyet katan, Şevk ve süruru yaşatandır Her aile yapısının temel taşıdır Çocukların ilk talim Gördüğü şefkat tacıdır Bizler hayli Zamandır boş yaşadık İçgüdülerimize göre yaşadık, Kimseyi dikkate almadık İşimize geldiği gibi davrandık, Fırsatçılığı zafiyetlerimize bıraktık İzafi bir adamlık konusunda, İçi boş beden coşkusuyla Nefsimize adandık Her hususu Ve konuyu biliriz sandık Olur, olmaz yer ve mekânlarda Düşüncesiz halimize kandık Ters bakan veya tavır alan olursa Hesabını dürmek için planlardık İşte adamın olmadığı, Marifet bulunmadığı yerde Adamlık adına yaşadık Ne zaman Sizinle karşılaştıysam Hayretim ve şaşkınlığım Katbekat arttı, tuhaflaştım birden Nasıl ve hangi imkânlarla Yetiştiniz bilemiyorum, Cehaletimi görüyorum Sizin karşınızda Ne kadar sessiz, sakinlik içinde Ruhumu dinlendiriyorum Mustafa Cilasun |