nebiler nebisi
gözlerimi kapattım sessizce, sonra koydum elimi yüreğimin üstüne adını anmaya başladım hece hece, kelime kelime...
her andığımda akan yaşlar damlıyordu gönlüme... biz seni görmeden seven ummetin, adını her zikrediste önce yureklerimiz dolar sonra gözlerimiz... sen ummeti için göz yaşı döken nebiler nebisi. sen on sekiz bin alemin Mustafası. gel ey nurunla kokunla gel de nefislerine hapsolmuş gönüllerin kilidini aç |