AYA SOFYA
Bu kaçıncı mevsim ,kaçıncı bahar
Ayasofya’m kapın çalar ağlarım Bitiyor karanlık yakındır Nehar İçime bir umut dolar ağlarım. Zulmün gölgesinde geçerken zaman Kilisede çanlar çalarken her an Ah Ayasofya’mda okunmaz ezan Ezansız namazım kılar ağlarım Âlemi İslam’a kutlu öyküsün İçimde koskoca yüce duygusun Bizleri sarmış ya gaflet uykusun Ahınla uykumu böler ağlarım Kilit vursalar da eğilmez başın İbadete hasret toprağın taşın Yıllardır sessizce akar göz yaşın Ruhumu yaşınla sular ağlarım Fatihin değmesin bedduası der Eğer ki değerse değen başı yer Kilidin açacak yoksa bir nefer Kapına yüz sürüp gelir ağlarım. Utançtır bu umursamazlığınız Bitmeyecek mi bu bağnazlığınız Niyedir bu vurdum duymazlığınız Ümmete bin haber salar ağlarım. Vermediler aman vermezler fırsat Artık bu amansız zinciri kır at Esaretin makber kelepçen sırat Bir garip hülyaya dalar ağlarım. Ne zaman bitecek bilmem matemin Matemine ağlar gök ruy-i zemin Fetih müjdeler muhammed-ül emin Özgürlük muştuna güler ağlarım. El eder mabedim sanki gel gibi Doğaner’im ümmet sanki el gibi Dalından alınmış sanki gül gibi Bir kenara düşer, solar ağlarım ERCAN ŞAHİN DOĞANER |
Biraz daha demlenmeye bırakılaydı şiir daha da güzel olurdu...
Saygı ile