Bilemiyorum işte..
Yaşattığın hüznün,
Yarattığın boşluğun Acısı geçmedi hala Oysaki sen Benim ördüğüm duvarın ardındaki Gerçeği görendin. Ellerimden tutup Beni bu hayattan çıkartmaya, İki kişilik ayrıcalıklı bir dünya Yaratmaya karar verendin, Cesurdun, farksız birçok kişiden Farklı bir yönünü görmüştüm sende. Ne zaman, Nerede olduğunu bilmeden İçime işlemiştin Bir yönünle, Ben bile farkına varmadan Ne oldu da zaman durdu? Ne oldu da böyle oldu? Bilmiyorum. Sami Arlan.. |
güzel bir şiir, her daim saygımla....