elimde bir Gül
Ay’a bakıyorum

bütün görkemiyle
içimi dolduruyor

alnım ter tomurcukları
hala hayal kuruyorum
ama ne cesaretle

parlak gökyüzünün
özenle seçtiği yıldızlar
gibi yeryüzünde kızlar
şiirim armağan olsun

alın lütfen o günde gelir
Gümüşhanlı’nın mirası dersiniz
üstelik elinde bir Gül
Ay’a bakıyor
derin anlamlı

deyin ki, içimizden anarak
sadece birini
armağan etti
hepimize şiirini

Gümüşhanlı’nın
titriyor bak elleri

titriyor ayakları
onun için yediği
olanca dayakları
unutmamış vesselam

insanların yazgısı
türlü türlü yazısı
unutamaz bazısı
unutmamış vesselam

kar, yağmur, kızgın güneş
duygu düşünceye eş
adı çıkmış çilekeş
unutmamış vesselam

ışıltılı düşleri
darma-dağın işleri
hüzünlü gülüşleri
unutmamış vesselam

Peçenekmiş Peçenek
sanki yokmuş seçenek
yıllar yılı geçenek
unutmamış vesselam

alevi hiç tükenmeyecek
ateşler yakmış
aşkın denizine
Kelkit Çayı gibi akmış
kavuşamamış

hala akıyor
unutmamış vesselam