ADEM'DEN DEM DEM
Sanki daha dündü Bezm-i Elest’te,
Hak’ka ilk ikrarım kıldım Adem’de. Ol kudret kalemi eylemiş liste, İnsanlığa maya çaldım Adem ’de Bir anda ruhlarla doldu felekler, Hayretle şaşırıp kaldı melekler, Allah, Muhammed’i ismine ekler, Birlikte yazıldım kaldım Adem’de Suyla toprağın can bulduğu günle, Her şey çok kolaydı ’Kün fe ye kün’ le, Üryandım, giyindim yaprakla yünle, İlk insanla suret buldum Adem’de... Melekler yoldaşım, Cennet’ ti yurdum, Biraz efkarhane dolandım durdum, Havva ihsan oldu bir yuva kurdum,... Aşk olup bir gönle doldum Adem’de.. Belki binek ile belki de yaya, Atıldık Cennet’ten indik Dünya’ya, Kapıldık şu ömür denen hülyaya Zahmeti- rahmeti bildim Adem’de Adımla beraber yazılmış kader, Her nereye gitsem benimle gider, Hak’kın yazgısına kulu ne eder, Hem ağladım hem de güldüm Adem’de.. Dünya’da ikiye ayrıldı yolum, Cennetim sağımda, Cehennem solum. Ne malım kar etti ne param pulum, Türlü imtihanı oldum Adem’de Batın-i der dönüş olmalı de mi? Hak’ka seyr-ü sefer bildim her demi Zamanda mekanda sürdüm vademi Asla rücuğ için öldüm Adem’de... Aşk ile hü Murad-ı Bâtın-i |
Hakk'a
Hakk'ın