Nasıl kıydılarsa yeşil doğaya
Güzelim renklerin solmuş Alanya
Peşkeş çekilmişsin beye ağaya
Herkes senden bir şey almış Alanya

Her koşup gelene açmışsın kucak
Birleşmiş nerdeyse köy belde bucak
Bir ucun Avsallar biri Kargıcak
Arası binayla dolmuş Alanya

Bahçen talan olmuş bağın bozulmuş
Dağlarına kadar köşkler dizilmiş
Kumsalına bile temel kazılmış
Millet inşaatlardan yılmış Alanya

Ne limonun kalmış ne de portakal
Kimse dememiş ki yeter orda kal
Parsellenmiş her yer buyur burdan al
Her gelen talana dalmış Alanya

Ağaç kalmamış ki meyve derilsin
Olgun portakallar yere serilsin
Kökten budananlar nasıl dirilsin
Yeşilin turuncun ölmüş Alanya

Binalar yükselmiş beş altı katla
Nerdeyse birinden birine atla
Park yeri ararken sinirden patla
Görenler haline gülmüş Alanya

Yollar parsellenmiş park yeri diye
Tek yöne çevrilmiş çok seri diye
Girsen tutulursun serseri diye
Bölenler ne de çok bilmiş Alanya

Artık apartmanlar ağaçlardan çok
Denize dikine bir tek cadden yok
Kimi sevenlerin geçirmiştir şok
Kimi saçlarını yolmuş Alanya

Döküntü konutlar boyansa da ak
Dar yolların sonu hep çıkmaz sokak
Tıkanmış dereler kalmamış akak
Sel olup yatağı bulmuş Alanya

İmar planları hep saçma sapan
Deniz onun sanmış büfeyi kapan
Tepeyi boşuna kazmış yol yapan
Gereksiz tüneller delmiş Alanya

Yapılaşma dersen tam yüz karası
Üç beş adım etmez balkon arası
İmar mimar ne ki şunun şurası
Arsanın artığı yol’muş Alanya

Bir kolonda üç beş demir sayarsın
Araya incecik tuğla koyarsın
Komşun bir yellense sen de duyarsın
Yüklenici böyle bölmüş Alanya

Dim çayı bulanık akar durulmaz
Kokudan yanında piknik kurulmaz
Şehrin yakınında suya girilmez
Oteller lağımı salmış Alanya

Yaylan villa dolmuş zevkle varılmaz
Kentte yapılardan deniz görülmez
Nasılsa kimseden hesap sorulmaz
Memlekette adet olmuş Alanya

Bir ünlü kalen var o da ev dolu
Ucube binalar kapatmış yolu
Kafayı yormamış bir Allah kulu
Kimlerin eline kalmış Alanya

Sunulmuş toprağın hep ona buna
Dört bir yanı sarmış apartman bina
Seni mahvedenler yaksınlar kına
Onlar ar namusu silmiş Alanya

Gel de hayır bekle bir Damlataş’tan
Yılmaz der de geçen olmaz bu işten
Belki bir gün biri yapar sil baştan
Ne yazık ki sonun gelmiş Alanya