HAYAT YOKUŞLARI
Yoruldum kahrolası hayat yokuşlarında
Tükendim,tökezledim kaldım düştüğüm yerde, Bu sefer tamam deyip yine yanıldığımda Yeniden kaybediyorum kendimi her seferde.. Hayallerden uzağım gerçeklere yabancı Ruhumdan bedenime uzanıyor bir sancı, İki sözden ibaret varlığımın inancı Hakikati gizliyor gözlerimdeki perde.. Hüzünlenir ağlarım kederlere boğulup Kırarım kadehlere içip içip kahrolup, Dik durmaya çalışıp ha bi gayret doğrulup Hayat büker belimi omuzuma çökerde.. İmkansız devalarda avunurken uzakta Ruhum bedene küser düştüğü her tuzakta, Çaresizlik içinde biriken gözyaşlarım Huzur getirir belki birer birer düşerde.. 29.01.2015___01:20 |
GÜLDESTE tarafından 1/31/2015 7:00:30 PM zamanında düzenlenmiştir.