SEVDANIN SOKAĞI
Neden aydınlanmıyor şu kahrolası gece.
Neden ışık vurmuyor şu karanlık düşlerime. Şu güneş ,benim pencereme doğsun bir kere de. Aslında çok kısa derdim, Bir anlatsam, tek hece. Duyulmazlar da oturuyorum. Anlamazlar sokak, yedi numarada. Postacıyla hiç tanışamadık. Bu gidişle uğramayacak oda. Yalnızlar bulvarında geziyorum. Nedense burada da yalnızım. Dost kafeye giriyorum. Çayımı yine yalnız içiyorum. Elimde eski bir adres. Sevdanın sokağını arıyorum. Belki o bilmiyor ama... Ben onu çok seviyorum. |