sanırım sizinle aynı kuşagın çocuklarıyız, unutmadık unutamayız 80 li yılları.

Aynı kuşağın çocuklarıyız sizinle :) Hal böyle olunca; NOSTALJİ ismini verdiğim bir şiirimi sayfanızda paylaşmak istedim.. Biz, aynı kuşak anlarız her daim birbirimizi... Saygılar..



NOSTALJİ

70’ li yılların sonuydu.
Çat pat hatırlarım
Yasakları o zamanlardan tanırım.
Her şey yasaktı, nefes almak dışında..
Evde odun kömür yoktu, kalmıştık kışın ortasında.
Donuyorduk Ankara’ nın o soğuk ayazında.

Hırsız polisçilik oynardık arkadaşlarla
Polis ben olurdum, düşerdim arsızın peşine.
Bir yanlışlık vardı bu işte.
Nedense, hep ben dönerdim kevgire.
Benim hiç oyuncak silahım olmadı.
Belki de bu yüzdendir hep dayak yemelerim.
İhtilalin adını ilk o zamanlar duymuştum.
Gerçi bir Fransız ihtilali vardı tarihte ama,
Ben hepten fransız kalmıştım, neydi bu durum?
Kaynıyordu ortalık yine, sağ sol,
Kalmıyordu kimsede sağlam kafa, sağlam kol.

Alamancı Ali'lerin siyah beyaz televizyonu vardı.
Babası taaa Alaman’dan getirmişti gelirken.
Bizim ise, sadece siyah beyaz bir hayatımız.
Küçücük evimizden çıkar,
“Küçük Ev”i seyretmeye giderdik Ali'lere.
Bir de “Hayvanlar Alemi” ni.
“ Bu hayvanlar oraya nasıl girmiş.” diye.
Ali’ye çok sormuştum.
Her defasında, “Bu gavurdan geldi.
Onlar sokmuş içine.” derdi.
Benim hiç renkli rüyalarım olmadı.
Bisikletim de.
Ben bayramlarda çokça,
Harçlık da alamazdım,

Çocukça, ama safçaydı benim aşklarım.
Ne zaman birine aşık olsam,
Taliplisi de çoğalıverirdi.
Az mı kavga ettim sokak itleriyle.
Yenilen nedense yine ben olurdum.
O zamanlardan tanırım mağlubiyeti.
Bir de gönül acısını.
Platonik bir sevdaydı bizimkisi,
Ama, hiçbir zaman politik olmamıştı.

Derken 80’li yıllara gelindi.
Yasaklıydı liderler
Bildim bileli, Demirel ile Ecevit küs idiler.
Bir o, bir bu sırayla koltuk değiştirdiler
Asırlar sonra, şükür onlar da gittiler...
Her günümüz bir öncekinden daha kötüydü,
Babam yine perişan, yine dert yüklüydü.
Geçmişimizi arıyorduk, mazi de olsa dünler...
Hep düşünürdüm, nerdeydi Kanuni’ler,
Nereye gitmişti Fatih’ler...

Çocukluğuna tekrar dönmek ister misin? deselerdi,
Cevabım her şeye rağmen yine de “evet” olurdu.
Hiç olmazsa, o zamanlar domatesler hormonsuz,
İnsanlar namuslu,
Sevgiler ölümsüzdü.

Şimdi ne ağız tadı kaldı tadılacak,
Ne sevgi kaldı sonsuza değin yaşatılacak
İnsanlar riyakar,
Sevgiler zahiri….
Bana “dün” ümü verin
Bugünler sizin olsun.

Vecdi Murat Soydan

Seksenli yıllarda çocuktum fakat komşuluk o yillardaydi ben size o zaman değerli Şaire hanim Seksenli yıllar dizisini hediye ettim Tebrikler başarılar diliyorum kaleminiz daim olsun

Çocukluk yıllarını kim unuta bilirki hocam
yürek sesinizi alkışlıyorum saygılarımla selamlar

KİM ÖZLEMEDİKİ NİCELERİNE İNŞAALLAH

tebrikler değerli şaire hanım

Duyguların dizelere yansıması mükemmeldi üstat
Kutluyorum kalemi
Yüreğin var olsun
__________________________________________Saygılar selamlar

Yüreğinize ve kaleminize sağlık, kutluyorum bu güzel dizelerden dolayı sevgi ve saygılarımla

o zaman her şey daha anlamlıydı ne güzel anlattın şairem cocukluk yıllarımızı cocuk bahcesi arkası yarınlar radyo tıyatroları vardı hayal dünyamız sinema filmi gibiydi dinledigimizi canlandırırdık beynimizde şimdiki cocukların hayalleri varmıdır ki her şey hazır önlerinde saygılarımla...

Hayatın provası olsaydı keşke.

Gönül sesiniz susmasın dilerim, saygı ve selam olsun ...

insanın en mutlu ve bereketli yıllarıdır çocuklugu..onun için bizde çocuklarımıza doyasıya yaşatmalıyız. ne çok sıkmalıyız dere serbet bırakmalıyız. ne aç kalmalılar nede şımarmalılar.. benide çocukluguma götürdünüz teşekkürler.

geçmişe özlem varsa gelecek hiç bir şey ifade etmez.yüreğinize sağlık efendim.

Geçmişe duyulan özleme dair güzel bir şiir olmuş,tebrik ediyorum :-)