Acıya gülmek...
Karanfil kokuları saklandığında görürsünüz
Şehrinizin sokaklarının ağrıdığını Bir akşam üstü Susar telaşlı adımlarınız Öyküsüz bir zamansızlığa durur bakışlarınız Şehrin orta yerinde Üstünüzde Alabildiğince sarhoş bir gök uzanır Dilsizdir şehrinizin dürtüleri Oysa Öteki şehirlerin Kaçak kondularına Da (r)lgın kelimeler düştüğünü duyarsınız Kimse duymaz Sizin duyduklarınızı Bütün evler sol yanınıza yıkılır Öksüzlüğünüz de Bir akşam üstü Yine de Son bir gayretle Gök mayalar bulutlarını Gülerek acıyan yanınıza Ki;siz bilirsiniz Acıya gülümsemek En büyük devrimdir Gök/yüzünüzde... Taylan KOÇ |