Hüzün Yağmurunda
Kirpiklerimden dökülür yanaklarıma damlalar
Çaresiz seyreder gözlerim yaşları Acıları telaffuz eder dilim Hıçkırığın içinde boğulur boğazım Hüzün yağmurunda gözlerim Yaralar içimi sarar can yakar Etrafımda donanmış acılar Zırh giyer kendini büyütür dokunulmazlığında Döküntüsü olmayan kabuklarla sarılır içime Dürtüleri kanar kışkırtır her bir yerimi Yalazı sarar zerreleri Yalın ateş kavrulur korun sıcağında Çığlıklar pişer sessizliğe bürünür Bedenin kokuları savrulur yandıkça Yaşam nefesinde durdumu Son bulur acılar sarılır kefene Hüzün yağmurları toprağa dökülür |