Dillenmeli...
Bilmediği dillerde tanıdık duygular sardı içimi
Köstebek istilasında beynimin kıvrımları Kirli yanlarını eşeleyip Taze duyguToprakları Ufalandım kendime Ne gece aynı ne tanla Doğan Güneş tanıdık İlk adım Adem Sonrası kardeşin kardeşe hıç benlik egosu Sonrası ayak ayak bebeklik Düşleri Hiç tanımadığım dillerde bildiğim Adem’ler var düşüncelerimde Adalet dağıtan melekler sanırım mola vermişler Ya da yoruldular riyalardan Görür Görünmez doğrular Dil Irk renk umurumda değil Gökkuşağı olsan ne farkeder Bir tek gözler Adem’e giydirir doğru dili Kalbimden bilumum dillerde göreve zorluyorum melek yüreklileleri... |