ÇAT SURATINA
ÇAT SURATINA
İnsan oğlu bir kez düşmeye görsün Kapanır kapılar çat suratına Zembereksiz dilden zırvalı sözler Hiddetle söylenir pat suratına Yüreğe saplanır bitmez sancılar Çoluk çocuk bile döner kamçılar Selamı sabahı keser komşular Sevdiğinden iner şut suratına Duyğular öksürür beyin hapşırır Şaşarsın haline aklın karışır Canım dediklerin bir bir kaçışır Nefret’ten dikerler put sutatına Çoluğun çocuğun göstermez sayğı Azalmaz çoğalır günbe gün kayğı Törpülenmiş onur incinen duygu Kırış kırış çizer hat suratına Düşersin çıkmaza her taraf beis Dokulara işler endişe yeis Sırtını çevirir evdeki reis Bir daha uğramaz kut suratına Ağlıyormuş kendi kendine düşen Hazan’ı yaşadı gönlümde gülşen Altunbaş nerede o eski neşen Üzüntü çöker kat kat suratına Esmen Altunbaş 20-01-2015 Langenberg |