karmıkaraşık – 42
“kar kış demedi güneş gösterdi yüzünü
benim ol yaşa gör doksanını yüzünü * bu aşk oyunu değil kişilik savaşı ben çulum sanki sen bulunmaz hint kumaşı * sen benimleysen benim için hayat vardır tutsan elimi kara kış bana bahardır * seni duymak ne hoş içimi ısıtıyor özlemek kötü işte her gün azıtıyor * kurbağayı yavaş mı yavaş haşlamalı çok uzadı bu iş bir yerden başlamalı * her yere git son gidilecek yerden önce başka gidebileceğin yer yok ölünce * gitsem belki bulurum aşkı kaf dağında ölüm beni bulsun dudağım dudağında * gelmemiştir bu kadar soysuz bu kadar yoz neredeyse kendi ülkemizde haymatlos * kafayı takıp cehennemin yakışına uymayan bir güruh var çağın akışına * kim ki muzdariptir iflah olmaz kibirle kıyaslar bir ucubeyi anıtkabirle…” 19.01.2015 bayram eser |