KOR
Bu gece yağan karla ısındım,
Çıktım umut topladım kuru ağaçlardan Sustum dinledim gecenin sessizliğini, Yanan ateşle tarttım,yüreğime bıraktığın koru Tarttım ve şöyle dedim; Elimi bir saniye tutamazken hara Ne zamandır dayanıyorum kalbimdeki kora İrkildim,kalk dedim kapansın bu yara, Korlar küle dönmüş haberin ola Silkelen dedim,dök yüreğindeki külleri, Uğrastım cok uğrastım ama yapamadım,beceremedim. Seven sevdiğinin külüne bile muhtaçmış bilemedim. Arif ÖZBAY |