Oynayan Yorulurgeceler bile yalnız değil gökte mavisi o da olmasa beyaz bulutları var neden se zalimleşti birden duvarlarımı kendi rengine uydurdu perdemle beraber kıskançlaştı nedense bulutlar dağılınca ay ve yıldızı göreceğim diye telli duvaklı gelin almış nikah kıymış gibi elinden gelse söndürüp ışığımı bir avuç karanlığında göcürecek bedenimi canımın beynimde olduğunu unutarak bilmez ki dizlerim üstündeyim hala altım da kuru minder sırtıma destek yalnızlığım var bir de dünyam da bana en çok yakışan kederli kalemim oynayan yorulur ama çağlayan akar gider düşüncelerim gibi okyanuslar benim için var ben vardığım zaman o bayram eder bir damla dost geldi diye 16/01/2015 Muhtar Gazi TOPAL MALATYA |