Yine kasvetli ve yağmurlu bir hava,
Ne olursa olsun şevk veriyor bana,
Her ne kadar bazıları gibi,
Kendime şair, yazar, ozan sıfatlarını,
Yakıştıracak gücüm olmasa da,
Ben bir şairmişim sonuçta,
O zamanlar başkaydı biliyor musun ?
Çok soğuktu ben yanıyordum,
Sert rüzgar vardı ben sığ bir limandaydım,
Kasvetle birlikte her yer karanlıktı,
Ben ise ışıl, ışıl ışık saçıyordum etrafa,
Sen vardın yanımda çünkü,
Soğukta yandığım,
Karanlıkta aydınlığım,
Yanılgılarım da bilgem,
Hatalarımda doğrum oldun bir süre,
Ama şimdi etrafa bakıyorum da!
Yapamadığın bir şey kalmış yar,
Neden bana sensizliğin ,
Gerçekten sensiz olduğunu öğretmedin,
Neden bu kadar acı çekeceğimi,
Neden yokken nefesimin kesileceğini söylemedin...
Ben şair olmak değil seninle olmak istiyorum.

Zafer Özcan-(12.01.2015)