Gönül dağlarından bin naz ile süzülüp
Şırıl şırıl sevda türküleri söyleyen nehirim
Ateşe koşan pervane gibi koşarım
Coşup çağlayarak gözlerine akar
Aşk denizinde kaybolurum
Hırçın zamanlarıma inat
Büyüler gözlerin sakinleşirim.
Ve sonra büyür sevdan içimde
Deniz ben olurum yayılırım gizlice
Çok gemiler batırdım derinlerimde
Hırçın dalgalarımda batıp yittiler
Mazime kayıt düşüp gittiler
Bir tek sana kıyamadım sevgili
Gözlerinin sahiline sokulup
Mavi beyaz dalgalarım okşar kumsalını
Gözlerinde seyrederim kendimi
Gündüz dalgın ve sakin dalgalanırım
Gece bir başkadır gözlerinde yakamozlarım
Martılarım en güzel şarkılarını sana söyler
Şen şakrak dolanırlar üstünde

Ormanlarda sürmeli gözlü maralım
Kekik kokulu dağlarda salınarak gezerim
Nice avcı düştü peşime öldürmek için
Kimi okla kimi tüfenkle kimi tuzakla
Ok atanın kopardım yayını tüfenklinin gitti canı
Tuzak kuran kendi düştü hali perişan
Kolay av değildim anlayacağın
Düşkündüm hürriyetime
Dorukları karlı dağlar
Kekik kokulu ormanlardır yurdum
Ve bir gün sen düştün peşime
Bir tek sana kıyamadım sevgili
Kötü niyetliydin öldürecektin
Lakin sürmeli gözlerinde
Gördüm gonca gonca karagülleri
Bir tek sana teslim oldum
Ve bir tek sana vuruldum
Ya severdin beni seni sevdiğim gibi
Yeni yurdum olurdu gül bahçelerin
Ya uğruna ölürdüm

Zümrüdü Anka idim Kaf Dağı’nda
Kuşların padişahı dağların kralıydım
Masallar yazdılar şanımı anlatmaya
Övgüler dizdiler efsaneler söylediler
Sevenimde çoktu sevmeyenimde
Ama beni en çok sevdiklerim öldürdü
Hudutsuz menfaatle yararlandılar benden
Yoruldum bıktım bitmeyen hırslarından
Ne zaman ki tükenip düştüğümü gördüler
Acımadan sırt çevirip gittiler
Ben ki Zümrüdü Ankayım küllerimden doğarım
Her düştüğümde daha güçlü kalkarım
Bir tek sana kıyamadım sevgili
Paramparça eder canın yakardım
Güzel cemaline vurulmasaydım eğer
Anladım ki sevdan ölmeye değer
Şimdi artık kül değil sevdandır dirildiğim
Mutluluk seni sevmektir budur tek bildiğim

Fahrettin Petriçli