GÜNEŞİM
Güneşim
Üzülmesin diye yorgun kalbin giderim de diyarından Lakin asla vazgeçemem bu sevdadan Nigah edip sitem etse de yüreğin uğrumda Aşinadır hüzünlerim dermanına Zannetme ki mutluyum buralarda sensiz heryer düzah I stırap dolu yüreğimde hep gözyaşın saklı Ne desem ne yapsam hep cefam oldu Hal-i sitemkardır artık yüreğim sana İçimi yaksa da tebessümün Çaresiz kalıp süzülse de gözyaşlarım Ben bir seni bir de bayrağımı düşledim bu yolda İçim içimi yerken susmayı öğrendim uğrunda Tükenmez acılar tükenmez gerçek sevdalar Mazide kalır yaralar ama asla unutulmaz anılar Eser de deli rüzgarlar ama asla vazgeçmez gerçek aşıklar Sen ne kadar unutmaya çalışsanda beni İsmim hala yüreğinde hecelenirken Nafiledir unutmak birbirimizi... |