KAN DAMLIYOR KALEMİMDEN
Bir dar ağacında asılı yine sevdam.
Cırpındıkca sen diye düğümlenirken bendeki adın. Yüreğimi senli sancılar kaplıyor, yanıyorum Kan kırımıızı dudaklarımda, sen diye cekerken nefesimi içime. Hüküm giymiş bir ayrılığın ertesinde kanıyorum içten içe. Kalemler kırıyorum sensiz olan gönlümde. Kağıttan gemiler yapıp , batıyoruyorum içimdeki denizde. Bir yalana inanıp sefil olan ömrümde. Kanıyorum ,eriyorum, bitiyorum içten içe. Bir gecenin karanlığında intihar ederken bütün hayaller. Konuşamıyorum susuyorum. Keşkelerle sarıyor dört bi yanım Bilinmedik bir ölüm sessizliği kaplıyor tüm benliğimi . Kilitler vuruyorum sende olmayan kalbime. Can cekişyor umutlar eriyorum bitiyorum içten içe. Siyah bir kefene sarıyorum cansız bu aşkı. Tahtadan sallar yapıp yüreğime taşıyorum. Ellerimle koyuyorum en sevdiğimi , gönlümdeki mezarlığa Özgürsün artık sevdam , sensiz kalan ömrümde Faili mechul dür bu aşk, yanıyor kanıyorum içten içe Kiralık aşklara dönerken sırtımı. artık Hükümsüzsün ne kaldıysa senden geriye. Şimdi hiç bitmeyen bir acısın artık yüreğimdeki o üç harfte Kan damlıyor kalemimden yanıyorum bitiyorum içten içe Bahattin Delice |
Hükümsüzsün ne kaldıysa senden geriye.
Şimdi hiç bitmeyen bir acısın artık yüreğimdeki o üç harfte
Kan damlıyor kalemimden yanıyorum bitiyorum içten içe
:(
buğüne kısmet oldu gönül bahçene dökülmek kıymetli kardeşim,
ne özlü
ne içten
ve de ne gerçek bir şiirdi yudum yudum içtiğimiz
ve ne çok beğenildi radyodan duyulduğu o vakit bu mısraların
kiralik yüreklerin işidir kıralık aşklar
gerçeğinden ve özünden sıyrılıp sevdim (yeniden)diyebiliyorsa insan..
düşünmek lazım!!işte...
kalem yazdıkça tükenmez kanamalar
dil sustukça içten içe eriyor kıfayetsiz sözler
ah benim can kardeşim..
yakıp
yıkıp
döküp
gitmek!!
KANATIYOR İÇTEN İÇE...
ne demeli ki!!
sussan gönül razı değil!!konuşsan çare değil..
sabr
dua
şükür!diyelim mi yine(bizim kuramadığımız adaleti kuracak olan var unutma)
saygım ve yürekten tebrıklerimle